Hoe ben jij in het onderwijs terecht gekomen?

Ik heb in Nederland bij verschillende garages gewerkt en heb 12 jaar ervaring met het repareren van auto’s. Ik ben naar Bonaire gekomen met het idee om een eigen garage te openen. Hier aangekomen ben ik bij Akkerman gaan werken. Na een tijdje zag ik de vacature voor technisch onderwijsassistent voorbij komen en ik dacht: ik probeer het gewoon. Ik ben het geworden en ik vind het fantastisch!

Wat vind je zo bijzonder aan jouw vak?

Kinderen zijn heel anders dan volwassenen. Ze zijn niet elke dag vrolijk of kwaad. Soms willen ze een dag niet werken en soms een dag non-stop. Daar moet je op inspelen. Dat is heel gaaf. Ik werk hier nu bijna 2 jaar en geen dag is hetzelfde. Toen ik in de industrie werkte had ik elke dag een andere auto met eenzelfde soort probleem. Nu heb ik elke dag dezelfde leerlingen, maar altijd andere problemen. Elke dag moet je schakelen: wat kan ik ze vandaag geven zodat ze kunnen leren?

Wat moet je kunnen als docent?

Improviseren! Soms krijg ik bijvoorbeeld kinderen die helemaal geen zin hebben om te werken. Dan moet je jouw planning omgooien. Je geeft ze bijvoorbeeld iets wat ze wél willen doen zodat je ze beetje bij beetje bij de les krijgt. Zo kwamen er op een dag een groepje jongens met fietsen binnen. Dan kun je wel zeggen: “nee, vandaag gaan we aan de auto werken.” Maar in plaats daarvan improviseer ik en gaan we aan de fietsen sleutelen. Zo leren ze vanuit hun behoefte en eigen plezier.

Leer je als docent zelf ook nog?

Ja, ik leer jong blijven. Ze vragen vaak: ‘meneer, heb je dit liedje gehoord’ of ‘ken je deze auto al?’. Ik blijf een beetje hip door mijn leerlingen, haha. Ik leer elke dag. Ik ben nu ook bezig met een opleiding zodat ik straks bekwaam les mag geven. Daar leer ik vooral veel over het gedrag van de leerlingen.

Wat herinner je je van jouw schooltijd?

Ik heb ook op deze school gezeten, maar vond het niet altijd makkelijk. Wilde helemaal niet gaan, maar op een gegeven moment dacht ik: het gaat niet om nu. Het gaat om de rest van mijn leven. Ik wil niet voor altijd bij mijn moeder thuis wonen of vakken vullen. Ik wil meer. Dat wil ik ook meegeven aan mijn leerlingen: ook al valt het niet mee, blijf proberen en doorzetten. Ik heb ook gesolliciteerd en kijk waar ik ben! Ik ben ‘gewoon’ een monteur met passie voor techniek. Nu kan ik mijn passie overdragen aan leerlingen. Het lukt mij, dus jou ook!

Wat vond je een mooi moment als onderwijsassistent?

Er was ooit een leerling die zei: ‘deze meneer doet het goed, ik wil zoals hem zijn!’ En dat is master om te horen, maar ik zei: ‘Je kunt beter zijn dan mij. Probeer het, doe je best en ga er altijd voor’. Hij wilde eigenlijk niet naar MBO gaan, maar nu zit hij daar toch. Hij doet echt z’n best en dat maakt me trots.